حجاب در عاشورا یکی از مهمترین پیام های این واقعه است که با استفاده از آن می توان حقانیت اسلام و عدم استفاده اسلام از زن به عنوان کالا را به اثبات رساند.
تدبیر امام حسین(ع) در حفظ امنیت اهلبیت و جلوگیری از تعرض دشمنان به آنها، کندن خندق در اطراف خیمه ها بود؛ حضرت دستور دادند چادرها و خیمهها را به هم نزدیک کنند و در اطراف آنان خندقی حفر کنند و در درون آن خاشاک، هیزم و نی بریزند تا هنگام شروع جنگ، خندق ها را مشتعل سازند و دشمن، تنها از یک طرف با آنها بجنگد.
به هر حال مسئله حفر خندق و یا وضع خاشاک در آن موقعیت بحرانی با تعداد نفرات کم،علاوه بر نشان دادن تاکتیک های نظامی حضرت اباعبدالله(ع)، نشانه دقت ایشان در حمایت از اهلبیت خویش بود.
مرحوم شیخ مفید در کتاب ارشاد مینویسد: حضرت اباعبدالله دستور دادند هیزم ها و نیها را از پشت خیمهها به درون خندقی که حفر شده بود، بریزند و آن را به آتش بکشند تا دشمن نتواند از پشت سر بیاید.
برپا ساختن خیمه ها به صورت نزدیک به هم و تو در تو ساختن طناب های آنها و بالاخره هلالی قرار دادن آنها از دیگر تدابیری بود که حضرت برای حفظ امنیت خیمهها به کار گرفتند؛ ایشان علاوه بر دستور آتش زدن هیزم های خندق، در شب عاشورا فرمان دادند تا خیمهها را به هم نزدیک کنند تا دشمن نتواند از لابهلای خیمهها رد شود.
روشن است که تاکتیک نظامی، بسیار دقیق بوده است؛ زیرا علاوه بر حفر خندق که مانع از تجاوز دشمن به خیمهها شد، طناب های چادرها نیز تو در تو بود تا دشمن نتواند از بین آنها عبور کند؛ حضرت اباعبدالله محدوده میدان را نیمهلالی قرار دادند و خودشان نیز در دهانه آن نیمهلال واقع شدند تا علاوه بر مواجه شدن با دشمن از یک
سو، از سوی خیمهها از هر گونه گزند و تجاوز در امان بمانند.
پس از شهید شدن اصحاب و اقوام، همگان به سوی حضرت اباعبدالله(ع) حملهور شدند و هر کس جلو میآمد از حضرت شکست می خورد تا اینکه عمر سعد فریاد زد: این مرد فرزند علی است: «این فرزند شجاعترین مرد عرب است» و دستور داد تا از هر طرف به حضرت حمله
کردند و بین او و خیمهها فاصله انداختند. در این هنگام امام حسین(ع) فریاد کشید و فرمود: «وای بر شما ای پیروان آل ابیسفیان! اگر دین ندارید و از معاد هراسی ندارید، در دنیایتان آزادمرد باشید و به حسب و شرافت خود نگاه کنید، چون شما عرب هستید»، شمر ندا برآورد که چه میگویی فرزند فاطمه؟ حضرت فرمود: «میگویم من با شما میجنگم و شما با من، زنان گناهی ندارند، تا من زندهام طغیانگران خود را از
حرم و اهلبیت من بازدارید.»
بله حضرت با اینکه میداند تا لحظهای دیگر هیچ مدافعی برای اهلبیتش نیست و تنها مدافع آنان نیز تا لحظات دیگر از پا درمیآید، ولی باز حاضر نیست ببیند اهلبیتش مورد هجوم دشمن واقع شده و شرافت عربی آنان را گوشزد میکند تا شاید بدین وسیله انان را از تعرض به زنان بازدارد.
آیا این عمل حضرت درس حمیت، غیرت و دفاع از تمام خانواده برای تمام مردان جهان نیست؟ آیا دوستداران حضرت نباید برای حفظ خانواده از تعدی دیگران تلاش کنند؟
اعتراض به سلب پوشش از اهل بیت
وقتی که اسرای اهلبیت(ع) را وارد شام کردند و آنان را به مجلس یزید بردند و او با تکبر به بیان افتخارات و پیروزی های خود پرداخت، برخی از اهلبیت(ع) سخنانی گفتندو آن گاه حضرت زینب(س) به پا خاست و با بیان آیاتی از قرآن، استهزاگری یزید را ناشی از تکذیب آیات الهی و مهلت دادن خداوند به او را برای افزون شدن گناهانش و سرانجام گرفتار شدنش به عذاب الهی دانست و سپس فرمود: «آیا این عدل است ـ ای
فرزندان آزاد شده ـ که تو زنان و کنیزکان خود را در پشت پرده و حجاب نگاه داری و دختران رسولالله(ص) را در حالت اسیری و در حالی که پوشش های آنان هتک شده و چهرههای آنان آشکار گردیده، از شهری به شهر دیگر برانی؟!
نکته مهمی که زینب(س) به آن تصریح میکند و از آن سخت آزرده است این است که زنان یزید پوشیدهاند و او و زنان دیگر پوشش کامل ندارند؛ به همین جهت نمیگوید زنان تو در کاخ و اسیران در کوخند یا زنان تو سیر و اسیران گرسنهاند، بلکه تنها و تنها بر حجاب اصرار میکند و این یکی از مهمترین درس هایی است که بانوان ما از نهضت امام حسین(ع) میتوانند بیاموزند.
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.